Stern inaktivStern inaktivStern inaktivStern inaktivStern inaktiv
 

Berufsleben Ade

 

Aun maunch´n Tåg´n

tua i beklåg´n,

 

daß i kane Kolleg´n mehr håb,

de hoit´n mein Geist nämle auf Tråb.

 

I reiß´über eana so gern meine Witze,

meine Gedaunk´n de sprüh´n förmlich Blitze.

 

Dejenig´n um de ´s gaungan is — håt´s denen wås g´måcht?

I waß ´s net — de aundern haum jed´nfolls g´låcht.

 

Waun i jetzt meine Schmäh måch, daun is kana då,

I sitz gaunz allane und kug´l mi å´.

 

Waun mi jemaund siacht, daun bezeugt er mir sicher,

daß des net normal is des blede Gekicher.

 

So g´seh´n is guat, daß kana mitkriagt

Waun si´mei G´stöll gråd wieda vor låch´n biagt.

 

Und håb i a ka Publikum oiswia zuvor,

Hauptsåch´ is doch — i håb mein Humor.