Geburtstagsrede für die Hausfrau
Vieradreißig Joahr bin i scho då
Und eigentli bin i gaunz froh,
daß mei Leb´n so is wia es is,
weu waun da aund´re dazöhn, daß ois scheen is —´s is ois nur a B´schiß
i håb mein Buam, den i recht måg
i håb mein Maun, der is a Plåg
i håb mei Oarbeit, de nia ausgeht
waun wer wås wüll, — find i a Ausred
I håb meine G´schwista, de aun mi denk´n
Und mir zum Gebuatståg nedmoi wås schenk´n
I håb meine Eltern, de san goa weit fuat
Wer waß für wås guat is — wia vastengan uns guat
i leb mei Leb´n gråd wia i kaun
ob´s leichta war — ohne Maun ?
Maunchmoi fråg i mi des
Oba net eam — weu sunst is er bes
´s gibt hoit Såch´n de ma net wü´´
oba kana håt g´sågt des Leb´n is a Spü´
D´rum vaturi mit nåchdenkn goa net vü Zeit
In Hinkunft måch i des wås mi g´freit