Glück
I mecht mir wås wünsch´n, gemma Sternschnupp´n schau´n,
und waun gråd ka Stern vom Himme´ foillt, wer´´n ma hoit an åbehau´n.
Irgendwia wird´s uns gelinga,
daß ma unser Glück bezwinga.
Sternschnupp´n san immer guat,
probiert´s es aus — verliert´s net in Muat.
I heb in Kopf zu de Naturgewålt´n,
´s Glück fållt an net in Schoß — du muaßt scho d´Händ aufhålt´n,
doch ´s is ålles net gnua — so weit i s´aa reck,
ois wås auf mi fållt — is Vogeldreck.
I håb ka Glück g´håbt? — oba grod gnua:
derweul i g´staunt håb — woar mei Mund gråd zua!