Bewertung: 5 / 5

Stern aktivStern aktivStern aktivStern aktivStern aktiv
 

Handwerker

 

Es nervt — es nervt furchtbor, i kriag boid an Håß,

es is auf a Maunsbüld, bei Gott, ka Verlåß.

 

Då nimmst da aus Einsicht eh scho kann eigern´n

daun tuan da de aunder´n nu d´Oabeit verweigern.

 

Du brauchst a Firma, — host an Haushoit

du woart´st auf den Hackler doch dabei wirst oid.

 

Håt er koa Zeit, kunnt er åbsåg´n — doch des tuat er vermeid´n

weu sunst kennt er dir den Tåg net so richtig verleid´n.

 

Vielleicht faungerst jå wås aunders aun,

åba so hängst de gaunz´n Tåg draun.

 

Du passt hin und du passt her,

auf d´nåcht begreifst: — heit kimmt er nimmermehr.

 

Aum next´n Tåg ruafst in da Firma aun:

wo bleibt denn eigentle der guate Maun?

 

Se tuan eam vateidig´n, haun kräftig aum Putz,

und nehman den Norrntuam daun aa nu in Schutz.

 

Se vasprech´n dir heilig, du raufst dir de Hoar:

den next´n Termin nimmt er sicherlich woahr.

 

Doch waun du glaubst: jetzt wird de Såch meglich,

daun håst di täuscht, du woart´st wieder vergeblich.

 

Und waun er daun kimmt — bestimmt aun an Tåg

wo'st net mit eam rechnest — nur weul er gråd måg.

 

Schaust eam daun zua, wiara si´de Finger verbiagt,

denkst da: in dera Zeit hätt´i a Lehr´ fertigkriagt.

 

Du gehst auße, du kaunst eam net zuaschaun

und stockst, weust hearst: — ´s geht hoit doch net ohne Maun.

 

I måch an Seufzer — des gibt mir den Rest,

im next´n Leb´n wir i a Maun — so vül steht fest!