Sechzehn Jahre jung
Geburtståg håb i — is des kloar?
Sågts net: „Des is jedes Joahr."
Vielleicht feierts ihr jed´s Joahr an oidn
und glaubts, daß s´eich für jünger hoidn.
16 werd i nur amoi
des werd i genießn — auf jeden Foi.
D´rum wünsch i mir a riesige Fete,
mit an Haufn Geschenke — und nu mehr Knete.
Brauchn kaun i oillas — goar ka Fråg—
nehma tuari wås i datråg.
Und waun jetzt wer glaubt er kaun mi blamiern—:
wås i net dazah — des werd i hoit fiahn.
Åba legts ma kann neichn Freind aufn Tisch,
i bin sicher, daß i allan an dawisch.
Wauns åba glaubts, der war wås für mi,
daun stöllts man doch vur— den Rest måch daun i.
Doch sollt er ma gfoin, håt de Feier a End,
damit er net glei vur de Verwaundtn wegrennt.